Kompromíss
m, n -es, -e кампрамі́с; юрыд. пагадне́нне бако́ў
ein(en) ~ éingehen* [(áb)schlíeßen*] — пайсці́ на кампрамі́с [на здзе́лку]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)