Verbum

knícken

1.

vt

1) надло́мваць; разло́мваць

éinen Bógen Papíer ~ — злажы́ць ліст папе́ры

2) расці́снуць, раздушы́ць (насякомае)

3) прыгнята́ць, надло́мваць (маральна)

er ist ganz gekníckt — ён зусі́м прыгне́чаны

sein Mut ist gekníckt — ён упа́ў ду́хам

2.

vi падгіна́цца, падло́мвацца