Kloß
m -es, Klöße
1) камя́к
2) клёцка
◊ er hat Klöße im Mund — ён гаво́рыць неразбо́рліва, у яго́ ка́ша ў ро́це
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)