hervórgehen

* vi (s)

1) выцяка́ць, выні- ка́ць

daráus geht hervór, dass… — адсю́ль выніка́е, што…

2) пахо́дзіць; выхо́дзіць

aus dem Vólke ~ — пахо́дзіць з наро́да

als Síeger ~ — вы́йсці перамо́жцам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)