herus=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на

1) рух знутры ў напрамку да таго, хто гаворыць: herusgehen* выхо́дзіць

2) здабыванне чаго-н. наверх, вонкі: herusziehen* выця́гваць, вырыва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)