herufziehen

*

1.

vt падыма́ць, падця́гваць

2.

vi (s)

1) надыхо́дзіць (пра навальніцу)

das Gewtter zieht (her)uf — надыхо́дзіць навальні́ца

die Krse zieht heruf — набліжа́ецца кю́дзіc

2) перасяля́цца на ве́рхні паве́рх

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)