groß

1.

a

1) вялі́кі, буйны́

ein ~er Bchstabe — вялі́кая лі́тара

2) вялі́кі, даро́слы

3) ве́лічны, высакаро́дны

inen ~en Herrn spelen — уяўля́ць ва́жнага па́на

4) зна́чны, ва́жны

ein ~er Tag — вялі́кі [урачы́сты] дзень

◊ Groß und Klein — стары́ i малы́

~e ugen mchen — вы́трашчыць [вы́лупіць] во́чы (ад здзіўлення)

das ~e Wort führen — ≅ задава́ць тон, ігра́ць пе́ршую скры́пку

der Grße Teich — жарт. Атланты́чны акі- цн

auf ~em Fuß lben — жыць на шыро́кую нагу́

2.

adv

im Grßen und Gnzen — уво́гуле і ца́лкам

etw. ~ schriben* — піса́ць што-н. з вялі́кай лі́тары; надава́ць чаму́-н. вялі́кае значэ́нне

im Grßen geshen — разгляда́ючы (што-н.) у агу́льным пла́не

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)