Griff

m -(е)s, -e

1) спарт. хва́тка, захо́п, прыём

ein éiserner ~ — жале́зная хва́тка

2) схо́пліванне, хапа́нне

éinen ~ in etw. (A) tun* — запусці́ць руку́ ў што-н.

3) pl хі́трыкі, вы́круты

~e und Kníffe — хі́трыкі і вы́круты

4) ру́чка, дзяржа́льна, рукая́тка, эфе́с; муз. грыф

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)