genügen

vi

1) хапа́ць, става́ць, быць дастатко́вым

2) задавальня́ць

sich an etw. (D) ~ lássen* — задаво́ліцца (чым-н.)

das genügt mir nicht — мне гэ́тага ма́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)