gebühren

vi i (sich) пасава́ць, падыхо́дзіць; быць да тва́ру; нале́жаць

wie es sich gebührt — як нале́жыць

ihm gebührt Lob — ён заслуго́ўвае пахвалы́

◊ Éhre, dem Éhre gebühr(e)t — ≅ па заслу́гах і паша́на [пава́га]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)