Verbum

fégen

1.

vt ме́сці, падмята́ць

◊ jéder fége vor séiner Tür — ≅ не ўтыка́й нос у чужы́я спра́вы

2.

vi (s) імча́цца (пра вецер)

es fegt héute — сёння завіру́ха

das Áuto fegt durch die Stráße — аўтамабі́ль ві́храм імчы́цца па ву́ліцы