erspáren
vt назбіра́ць, назапа́сіць
j-m etw. ~ — пазба́віць каго́-н. ад чаго́-н.
◊ es bleibt ihm nichts erspárt — ≅ на яго́ ўсе́ шы́шкі ва́ляцца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)