durchströmen
I dúrchströmen
* vi (s) цячы́ (праз што-н.); працяка́ць, прахо́дзіць (па чым-н., цераз што-н.)
Mássen von Ménschen strömen hier durch — тут прахо́дзіць цэ́лы пато́к людзе́й
II durchströ́men
* vt працяка́ць (па чым-н.)
das Blut durchströmt den Körper — кроў цыркулі́руе па це́ле
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)