durchströmen

I drchströmen

* vi (s) цячы́ (праз што-н.); працяка́ць, прахо́дзіць (па чым-н., цераз што-н.)

Mssen von Mnschen strömen hier durch — тут прахо́дзіць цэ́лы пато́к людзе́й

II durchströ́men

* vt працяка́ць (па чым-н.)

das Blut durchströmt den Körper — кроў цыркулі́руе па це́ле

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)