durchstoßen

I dúrchstoßen

* vt

1) праштурхо́ўваць, прапі́хваць

2) прабіва́ць, прало́мваць, прасяка́ць

II durchstóßen

* vt праніза́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)