durchstechen
I dúrchstechen
* vt прако́лваць, пратыка́ць
II durchstéchen
vt прабіва́ць наскро́зь; прані́зваць, праціна́ць
mit den Ángen ~ — праніза́ць по́зіркам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)