durchkreuzen

I dúrchkreuzen

vt перакрэ́сліваць крыж-на́крыж

II durchkréuzen

vt

1) перасяка́ць

2) расстро́йваць (планы)

j-s Hóffnungen ~ — разбі́ць чые́-н. надзе́і

séine Kránkheit hat álles durchkréuzt — яго́ная хваро́ба ўсё перакрэ́сліла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)