Verbum

durchdringen

I dúrchdringen

*

vi (s) праніка́ць (цераз што-н.)

das Wásser dringt durch die Schúhe durch — у чараві́к прасо́чваецца вада́; прарыва́цца, прабіва́цца

II durchdríngen

* vt праціна́ць, прані́зваць

von éiner Idée durchdrúngen sein — быць прася́кнутым (ідэяй)