drufgehen

*

1.

vi (s) разм. тра́ціцца, расхо́давацца

es geht viel Zeit drauf — на гэ́та тра́ціцца шмат часу

etw. ~ lssen* — марнатра́віць (грошы)

sein gnzes Geld ist drufgegangen — на гэ́та ён патра́ціў усе́ свае́ гро́шы

2) гі́нуць

3) кі́нуцца (на каго́-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)