dráufgehen
*
1.
vi (s) разм. тра́ціцца, расхо́давацца
es geht viel Zeit drauf — на гэ́та тра́ціцца шмат часу
etw. ~ lássen* — марнатра́віць (грошы)
sein gánzes Geld ist dráufgegangen — на гэ́та ён патра́ціў усе́ свае́ гро́шы
2) гі́нуць
3) кі́нуцца (на каго́-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)