Verbum

drängen

1.

vt, vi (gegen A) напіра́ць (на што-н.); цясні́ць

j-n an die Wand ~ — прыці́снуць каго́-н. да сцяны́

2) падганя́ць; níemand drängt uns ніхто́ нас не го́ніць

die Zeit drängt — час не чака́е

2.

(sich) шту́рхацца, то́ўпіцца

sich durch die Ménge ~ — праціска́цца праз нато́ўп

sich in den Vórdergrund ~ — працісну́цца напе́рад