bruchen

1.

vt

1) ужыва́ць

2) мець патрэ́бу (у чым-н.)

ich bruche — мне трэ́ба, патрэ́бна

2.

(zu + inf – з мадальным значэннем)

Sie ~ es bloß zu sgen — Вам трэ́ба то́лькі сказа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)