Bden

m -s, - i Böden

1) зямля́, гле́ба

2) дно; падло́га

3) гара́, гары́шча, вы́шкі

auf dem ~ der Ttsachen sthen* — абапі- ра́цца на фа́кты

j-n zu ~ rden — разм. загавары́ць каго́-н. да сме́рці

◊ (fsten) ~ fssen — стаць на цвёрды грунт, умацава́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)