áushalten

*

1.

vt

1) вытры́мліваць, цярпе́ць, перано́сіць

2) вы́трымаць (іспыт)

kéinen Vergléich ~ — не вы́трымаць параўна́ння

3) утры́мліваць, мець на ўтрыма́нні

2.

vi трыма́цца

die Fárbe hält nicht aus — фа́рба не трыма́ецца

es ist mit ihm nicht áuszuhalten — з ім не́льга ўжы́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)