ufschließen

*

1.

vt

1) адчыня́ць

2) тлума́чыць

3) геал. разве́дваць

2.

(sich)

1) распуска́цца; раскрыва́цца

sein Herz schloss sich mir auf — мне раскры́лася яго́ душа́

2) змыка́цца

die Rihen schlssen sich fest auf — рады́ самкну́ліся

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)