áufmachen

1.

vt

1) адчыня́ць, адкрыва́ць

2) надава́ць (які-н.) вы́гляд (чаму-н.)

éine elegánt áufgemachte Frau — элега́нтна апра́нутая жанчы́на; афармля́ць

3) асвятля́ць (у друку)

2.

(sich)

1) адчыня́цца, адкрыва́цца

2) збіра́цца ў даро́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)