іх,
1.
2. У значэнні прыналежнага займенніка: які належыць ім; іхні.
іх,
1.
2. У значэнні прыналежнага займенніка: які належыць ім; іхні.
іхнеўмон, ‑а,
Тое, што і мангуста.
[Грэч. ichneumōn.]
іхны, ‑ая, ‑яе.
іхні, ‑яя, ‑яе;
Які належыць ім.
іхтыязаўр, ‑а,
Вымерлы марскі паўзун з рыбападобным целам даўжынёй да 12 м.
[Ад грэч. ichtýs — рыба і saura — яшчарка.]
іхтыялагічны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да іхтыялогіі.
іхтыялогія, ‑і,
Раздзел заалогіі, які вывучае рыб.
[Ад лац. ichtýs — рыба і logos — вучэнне.]
іхтыяфауна, ‑ы,
Сукупнасць відаў рыб якога‑н. геаграфічнага раёна, воднага басейна і пад.
[З грэч. ichtys — рыба і лац. Fauna.]
іхтыёз, ‑у,
Скурная, звычайна спадчынная хвароба, пры якой скура пакрыта цвёрдымі шурпатымі лускавінкамі; рыбіна луска.
[Ад грэч. ichthys — рыба.]
іхтыёл, ‑у,
Густая чырвона-бурая лекавая вадкасць — прадукт перапрацоўкі сланцаў, багатых астаткамі выкапнёвых рыб.
[Ад грэч. ichtys — рыба і лац. oleum — алей.]