іон, ‑а,
Электрычна зараджаная часцінка, якая ўтвараецца ў выніку страты ці набыцця электронаў атамамі.
[Ад грэч. iōn — ідучы.]
іон, ‑а,
Электрычна зараджаная часцінка, якая ўтвараецца ў выніку страты ці набыцця электронаў атамамі.
[Ад грэч. iōn — ідучы.]
іонаабмен, ‑у,
Абмен іонамі паміж двума рэчывамі.
іонаабменны, ‑ая, ‑ае.
Здольны на іонны абмен.
іонны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да іонаў.