ёд, ‑у, М ёдзе, м.
1. Хімічны элемент, рэчыва ў выглядзе цёмна-шэрых крышталяў з металічным бляскам, якое здабываецца галоўным чынам з попелу некаторых марскіх водарасцей.
2. Спіртавы раствор гэтага рэчыва, які выкарыстоўваецца ў медыцыне. Медсястра таропка змазала ёдам скуру навокал раны. М. Ткачоў.
[Ад грэч. ioedēs — фіялетавы.]
ёдаформ, ‑у, м.
Прэпарат еду — крышталічны жоўты парашок, які выкарыстоўваецца ў медыцыне як антысептычны сродак.
ёдзісты, ‑ая, ‑ае.
Які змяшчае ў сабе ёд. Ёдзісты калій. Ёдзістая соль.
ёдкі, ‑ая, ‑ае.
Абл. Халодны і вільготны; золкі. Вецер дзьмуў едкі, вадзяністы. Чыгрынаў. Ноч была месячная і ёдкая. Гарэцкі.
ёдны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ёду. Ёдная настойка.