яй-богу,
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Скарачэнніяйка, ‑а,
Тое, што і яйцо (у 2 знач.).
•••
яйла, ‑ы,
1. Галоўная града ў сістэме Крымскіх гор.
2. Агульная назва летняй пашы ў Крымскіх гарах.
[Цюрк.]
яйцавод, ‑а,
У анатоміі — праток, па якім яйцаклетка выводзіцца з яечніка; матачная труба.
яйцавы, ‑ая, ‑ое.
У біялогіі — які мае адносіны да яйца (у 3 знач.).
яйцаед, ‑а,
Паразітычнае перапончатакрылае насякомае, якое адкладвае яйцы ў яйцы другіх насякомых.
яйцаклад, ‑а,
Вонкавы палавы орган многіх насякомых і некаторых рыб, які служыць для адкладвання яец.
яйцакладка, ‑і,
У заалогіі — адкладванне аплодненых яец у знешняе асяроддзе.
яйцаклетка, ‑і,
У біялогіі — жаночая палавая клетка жывёльных і раслінных арганізмаў, якая ў выніку апладнення або партэнагенезу дае пачатак новаму арганізму; яйцо (у 3 знач.).
яйцаклеткавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да яйцаклеткі, звязаны з яйцаклеткай.