псаванне, ‑я,
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Скарачэнніпсавацца, псуюся, псуешся, псуецца; псуёмся, псуяцеся;
1. Прыходзіць у стан няспраўнасці, станавіцца непрыгодным.
2. Рабіцца непрыемным, брыдкім; пагаршацца.
3. Набываць дрэнныя схільнасці, станавіцца дрэнным.
4.
псаваць, псую, псуеш, псуе; псуём, псуяце;
1.
2.
3.
4.
•••
псалом, ‑лма,
Кожны з рэлігійных і маральна-павучальных спеваў, з якіх складаецца псалтыр.
[Ад грэч. psalmos — хвалебны спеў.]
псаломшчык, ‑а,
Ніжэйшы царкоўны служка ў рускай праваслаўнай царкве; дзяк.
псалтыр, ‑а,
Адна з біблейскіх кніг Старога запавету, якая складаецца з псалмоў.
[Грэч. psaltērion.]
псамафілы, ‑аў;
[Ад грэч. psámmos — пясок і philéō — люблю.]
псамафіты, ‑аў;
[Ад грэч. psámmos — пясок і phytón — расліна.]
псаміты, ‑аў;
[Ад грэч. psammítēs — пясчаны.]
псеўда...,
Першая састаўная частка складаных слоў, якая мае значэнне: «несапраўдны», «надуманы», «ілжывы», напрыклад:
[Ад грэч. pseudos — вымысел, хлусня.]