орак,
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Скарачэнніоракскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да оракаў, які належыць, уласцівы ім.
оракі, ‑аў;
Малаколькасная народнасць, якая жыве на Сахаліне.
орач,
орачскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да орачаў, які належыць, уласцівы ім.
орачы, ‑аў;
Малаколькасная народнасць, якая жыве ў паўднёвай частцы Хабараўскага краю.
орган, ‑а,
1. Частка расліннага ці жывёльнага арганізма, якая выконвае пэўную функцыю.
2.
3. Установа, арганізацыя, якая ўваходзіць у склад сістэмы ўпраўлення і выконвае пэўныя функцыі ў розных сферах грамадскага жыцця.
4. Перыядычнае выданне, якое выпускаецца якой‑н. партыяй, арганізацыяй і выражае іх погляды і дзейнасць.
5. Састаўная частка розных прылад, якая выконвае пэўную функцыю.
•••
[Ад грэч. órganon — прылада, інструмент.]
оргія, ‑і,
1. У старажытных народаў — рэлігійныя абрады, звязаныя з культам багоў віна і вінаробства (Дыяніса і Арфея — у Грэцыі, Вакха — у Рыме).
2.
[Грэч. órgia — тайныя абрады.]
ордэн 1, ‑а,
Знак узнагароды розных ступеняў і назваў за ваенныя або грамадзянскія заслугі.
[Ад лац. ordo (ordinis) — рад, разрад.]
ордэн 2, ‑а,
Манаскае або рыцарска-манаскае таварыства каталіцкай царквы з пэўным статутам.
[Ад лац. ordo (ordinis) — рад, разрад.]
ордэн 3, ‑а,
Тое, што і ордэр 2.
[Ад лац. ordo (ordinis) — рад, разрад.]
ордэнскі 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ордэна 1.
ордэнскі 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ордэна 2.