Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

-а б в г д е ж з й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я ё і ў

оканне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. окаць.

2. Спец. Захаванне ў вымаўленні ненаціскнога «о» пасля цвёрдых зычных; проціл. аканне. Оканне палескіх гаворак беларускай мовы. Паўночнарускае оканне.

окаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Захоўваць у вымаўленні ненаціскное «о» пасля цвёрдых зычных; проціл. акаць.

окаючы, ‑ая, ‑ае.

У якім захоўваецца ў вымаўленні ненаціскное «о»; проціл. акаючы. Окаючы дыялект.