жрыца, ‑ы,
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Скарачэнніжрэц, жраца,
1. Свяшчэннаслужыцель язычніцкіх рэлігій, які спраўляў богаслужэнне і абрад ахвярапрынашэння.
2.
жрэцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да жраца, жрацоў, належыць ім.
жрэцтва, ‑а,
1. Заняткі, абавязкі жраца.
2.