епархія, ‑і,
Царкоўна-адміністрацыйная тэрытарыяльная адзінка ў праваслаўнай, каталіцкай і англіканскай цэрквах.
[Грэч. eparchía.]
епархія, ‑і,
Царкоўна-адміністрацыйная тэрытарыяльная адзінка ў праваслаўнай, каталіцкай і англіканскай цэрквах.
[Грэч. eparchía.]
епархіяльны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да епархіі.
епіскап, ‑а,
Вышэйшы сан у хрысціянскай царкве.
[Грэч. epískopos — наглядчык.]
епіскапальны, ‑ая, ‑ае.
Такі, у якім вышэйшая царкоўная ўлада належыць епіскапам.
епіскапскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да епіскапа, епіскапства.
епіскапства, ‑а,
1. Сан, званне епіскапа.
2. Тое, што і епархія.
епітрахіль, ‑і,
Частка абрадавага адзення свяшчэнніка, якая носіцца на шыі і мае выгляд доўгага (да зямлі) палотнішча з крыжамі.
[Грэч. epitrachēlion.]
епітым’я, ‑і,
[Ад грэч. epitimia — кара.]