Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

іаркшырскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Іаркшыра (графства Вялікабрытаніі).

•••

Іаркшырскія свінні гл. свіння.

іаркшыры, ‑аў; адз. іаркшыр, ‑а, м.

Тое, што і іаркшырскія свінні (гл. свіння).

іберы, ‑аў.

1. Старажытныя ўсходнегрузінскія плямёны, якія насялялі Іберыю (старажытная назва Ўсходняй Грузіі).

2. Група плямён, якія насялялі старажытную Іспанію.

іберыец,

гл. іберыйцы.

іберыйка,

гл. іберыйцы.

іберыйскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Іберыі, іберыйцаў, належыць ім. Іберыйская культура. Іберыйскія мовы.

іберыйцы, ‑аў; адз. іберыец, ‑рыйца, м.; іберыйка, ‑і, ДМ ‑рыйцы; мн. іберыйкі, ‑рыек; ж.

Тое, што і іберы.

ібіс, ‑а, м.

Птушка атрада галянастых з доўгімі нагамі і доўгай загнутай дзюбай, якая жыве ў цёплых краінах, звычайна недалёка ад вады. Чорны ібіс. Белы ібіс. Аўстралійскі ібіс.

[Грэч. ibis.]

ібісавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ібіса, належыць яму. Ібісавая галава.

івалга, ‑і, ДМ ‑дзе, ж.

Лясная пеўчая птушка атрада вераб’іных з жоўтым і чорным або зеленаватым апярэннем. Вакол бадзёра пастуквалі па дрэвах дзятлы, над самай маёй галавой, недзе ў зялёным лісці, працяжна і меладычна свістала івалга. В. Вольскі.