магаметанка, ‑і,
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Скарачэннімагаметанскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да магаметанства, да магаметаніна; мусульманскі.
магаметанства, ‑а,
Рэлігія, заснаваная, паводле арабскіх паданняў, у 7 ст. н. э. прарокам Магаметам у Аравіі; мусульманства, іслам.
магаметанін, ‑а,
Той, хто вызнае магаметанства; мусульманін.
магар, ‑у,
Аднагадовая кармавая расліна сямейства злакаў; род проса.
магараджа, ‑ы,
Да 1956 г. у Індыі вышэйшы тытул князя, якому падначальваліся некалькі іншых князёў.
[Ад санскр. mahārājā — вялікі цар.]
магарыч, ‑у,
[Ад санскр. mahārig — выдаткі.]
магерка, ‑і,
Круглая высокая мужчынская шапка з лямцу, якую насілі раней сяляне; род капелюша.
магма, ‑ы,
Расплаўленая сілікатная маса высокай тэмпературы, якая ўтвараецца ў глыбінях зямлі.
[Грэч. mágma — цеста, густая мазь.]
магматычны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да магмы, складаецца з магмы.