тэўтонец, ‑нца, м.
Рыцар Тэўтонскага ордэна.
тэўтонскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тэўтонаў, які належыць, уласцівы ім. Тэўтонскія плямёны.
•••
Тэўтонскі ордэн (гіст.) — каталіцкі духоўна-рыцарскі ордэн, ваенная арганізацыя нямецкага рыцарства ў 13–15 стст., якія праводзілі агрэсіўную палітыку ва Усходняй Еўропе.
тэўтоны, ‑аў; адз. тэўтон, ‑а, м.; тэўтонка, ‑і, ДМ ‑нцы; тэўтонкі, ‑нак; ж.
Старажытныя плямёны германскага паходжання. // Кніжн. Ужываецца часам як агульная назва германскіх народаў.