эбен, ‑а і ‑у,
1. ‑а. Чорнае дрэва.
2. ‑у;
эбен, ‑а і ‑у,
1. ‑а. Чорнае дрэва.
2. ‑у;
эбенавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да абена; зроблены з эбену.
2.
•••
[Ад грэч. ébenos — чорнае дрэва.]
эвака...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «эвакуацыйны», напрыклад:
эвакапрыёмнік, ‑а,
Установа, якая ў час вайны, стыхійных бедстваў і пад. займаецца прыёмам эвакуіраваных раненых і хворых, рыхтуе іх да далейшай транспарціроўкі.
эвакапункт, ‑а,
Установа, якая кіруе ў час вайны, стыхійных няшчасцяў і пад. арганізацыяй лячэння і эвакуацыі параненых, хворых, а таксама насельніцтва з небяспечных месц ці зоны ваенных дзеянняў.
эвакашпіталь, ‑я,
Спецыялізаваны шпіталь, дзе ў час вайны, стыхійных няшчасцяў і пад. стацыянарна лечаць эвакуіраваных параненых і хворых.
эвакуатар, ‑а,
Той, хто займаецца эвакуацыяй каго‑, чаго‑н.
эвакуацыйны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да эвакуацыі (у 1 знач.); прызначаны для эвакуацыі.
2. Звязаны з правядзеннем эвакуацыі.
эвакуацыя, ‑і,
1. Арганізаваны вываз насельніцтва, устаноў, прамысловых аб’ектаў і пад. з небяспечных мясцовасцей, якім пагражаюць ваенныя дзеянні або стыхійнае няшчасце.
2.
[Ад лац. evacuo — апаражняю.]
эвакуіраваны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.