рогавы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і рагавы 1.
рогавы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і рагавы 1.
рогападобны, ‑ая, ‑ае.
Падобны знешне на рог, рогавае рэчыва.
рогат, ‑у,
Гучны, нястрыманы смех.
•••
род, ‑у,
1. Асноўная арганізацыя першабытна-абшчыннага ладу, члены якой звязаны адносінамі сваяцтва і агульнасцю гаспадаркі.
2. Рад пакаленняў, якія паходзяць ад аднаго продка.
3. Паходжанне, прыналежнасць да пэўнай сацыяльнай групы, саслоўя.
4.
5. Разнавіднасць, сорт, тып чаго‑н.
6. Спосаб, характар, напрамак (дзеяння, дзейнасці).
7. У логіцы і філасофіі — кожны клас прадметаў, які аб’ядноўвае іншыя класы прадметаў, што з’яўляюцца яго відамі.
8. У біялогіі — група жывёльных або раслінных арганізмаў, якая аб’ядноўвае блізкія віды.
9. Граматычная катэгорыя ў некаторых мовах, якая характарызуе кожны назоўнік і з’яўляецца адзнакай яго прыналежнасці да аднаго з трох класаў — мужчынскага, жаночага і ніякага (напрыклад, у беларускай мове) або да аднаго з двух — мужчынскага ці жаночага (напрыклад, у французскай мове).
10. У літаратуры — самая агульная катэгорыя ў класіфікацыі твораў мастацкай літаратуры (эпас, лірыка, драма).
•••
родавы 1, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да роду (у 1, 2 і 9 знач.); радавы.
2. Які належыць роду, перадаецца з пакалення ў пакаленне.
родавы 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да родаў, бывае пры родах.
родадапаможны, ‑ая, ‑ае.
Які служыць для аказання медыцынскай дапамогі пры цяжарнасці і родах.
роданачальнік, ‑а,
1. Продак, ад якога вядзе свой пачатак які‑н. род.
2.
роданачальніца, ‑ы,
родапачынальнік, ‑а,
Тое, што і роданачальнік.
родапачынальніца, ‑ы,