паабапал, прыназ. і прысл.
1. прыназ. з Р. Спалучэнне з прыназоўнікам «паабапал» выражае прасторавыя адносіны; ужываецца для ўказання на размяшчэнне па абодва бакі чаго‑н. На гарызонце ў ружовым мроіве паказалася вёска, а паабапал яе серабрыліся сінія лясы. Алешка. Тут, паабапал шляху з прысадамі старых ясакараў і ліп, да вайны размяшчаліся ўсе грамадскія будоўлі: сельсавет, бальніца, школа, клуб, сельмаг. Шамякін.
2. прысл. Па абодва бакі. [Мужчыны] увайшлі ў калідор, у якім паабапал было многа дзвярэй. Машара.
паабарочвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
Абярнуцца — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Хлопцы паабарочваліся. Збаны паабарочваліся.
паабарочваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Абярнуць усё, многае. Паабарочваць крэслы. Паабарочваць галовы.
паабва́львацца, ‑аецца; зак.
Абваліцца — пра ўсё, многае. Берагі акопчыкаў паасоўваліся ўсярэдзіну, паабвальваліся. Ермаловіч. Цяпер там, у Дзедавым лесе, .. пагнілі, праваліліся ў твань патайныя кладкі, паабвальваліся зямлянкі. Жук.
паабвальваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Абваліць усё, многае. Лагер немцы не мініравалі, а толькі спалілі і паабвальвалі зямлянкі. Федасеенка.
паабварваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Абліць варам усё, многае або ўсіх, многіх. Паабварваць гародніну.
паабвешваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Абвешаць усё, многае або ўсіх, многіх. Паабвешваць сцены карцінамі.
паабводжваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Абвесці чым‑н. усё, многае. Паабводжваць малюнкі рамкамі. Паабводжваць крэпасць равамі.
паабводзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.
Тое, што і паабводжваць. Лесаахоўнай паласой У часе паабводзь палі, Каб там і яблыні цвілі. Лужанін.
паабворваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Абараць усё, многае. Паабворваць усе палеткі.