іхтыязаўр, ‑а, м.

Вымерлы марскі паўзун з рыбападобным целам даўжынёй да 12 м.

[Ад грэч. ichtýs — рыба і saura — яшчарка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)