іўдаі́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іўдаі́сцкі іўдаі́сцкая іўдаі́сцкае іўдаі́сцкія
Р. іўдаі́сцкага іўдаі́сцкай
іўдаі́сцкае		 іўдаі́сцкага іўдаі́сцкіх
Д. іўдаі́сцкаму іўдаі́сцкай іўдаі́сцкаму іўдаі́сцкім
В. іўдаі́сцкі (неадуш.)
іўдаі́сцкага (адуш.)		 іўдаі́сцкую іўдаі́сцкае іўдаі́сцкія (неадуш.)
іўдаі́сцкіх (адуш.)
Т. іўдаі́сцкім іўдаі́сцкай
іўдаі́сцкаю		 іўдаі́сцкім іўдаі́сцкімі
М. іўдаі́сцкім іўдаі́сцкай іўдаі́сцкім іўдаі́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)