істу́жачнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| істу́жачнік | істу́жачнікі | |
| істу́жачніка | істу́жачнікаў | |
| істу́жачніку | істу́жачнікам | |
| істу́жачніка | істу́жачнікаў | |
| істу́жачнікам | істу́жачнікамі | |
| істу́жачніку | істу́жачніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)