іспы́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
іспы́т | іспы́ты | |
іспы́ту | іспы́таў | |
іспы́ту | іспы́там | |
іспы́т | іспы́ты | |
іспы́там | іспы́тамі | |
іспы́це | іспы́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)