ісла́ндка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ісла́ндка ісла́ндкі
Р. ісла́ндкі ісла́ндак
Д. ісла́ндцы ісла́ндкам
В. ісла́ндку ісла́ндак
Т. ісла́ндкай
ісла́ндкаю		 ісла́ндкамі
М. ісла́ндцы ісла́ндках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)