іскрэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. іскрэ́нне іскрэ́нні
Р. іскрэ́ння іскрэ́нняў
Д. іскрэ́нню іскрэ́нням
В. іскрэ́нне іскрэ́нні
Т. іскрэ́ннем іскрэ́ннямі
М. іскрэ́нні іскрэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)