іржаві́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. іржаві́нне
Р. іржаві́ння
Д. іржаві́нню
В. іржаві́нне
Т. іржаві́ннем
М. іржаві́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)