іпахо́ндрык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
іпахо́ндрык | іпахо́ндрыкі | |
іпахо́ндрыка | іпахо́ндрыкаў | |
іпахо́ндрыку | іпахо́ндрыкам | |
іпахо́ндрыка | іпахо́ндрыкаў | |
іпахо́ндрыкам | іпахо́ндрыкамі | |
іпахо́ндрыку | іпахо́ндрыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)