іпатэ́ка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
іпатэ́ка | іпатэ́кі | |
іпатэ́кі | іпатэ́к | |
іпатэ́цы | іпатэ́кам | |
іпатэ́ку | іпатэ́кі | |
іпатэ́кай іпатэ́каю |
іпатэ́камі | |
іпатэ́цы | іпатэ́ках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)