інцу́хт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| інцу́хт | інцу́хты | |
| інцу́хту | інцу́хтаў | |
| інцу́хту | інцу́хтам | |
| інцу́хт | інцу́хты | |
| інцу́хтам | інцу́хтамі | |
| інцу́хце | інцу́хтах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)