інтэліге́нцік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
інтэліге́нцік | інтэліге́нцікі | |
інтэліге́нціка | інтэліге́нцікаў | |
інтэліге́нціку | інтэліге́нцікам | |
інтэліге́нціка | інтэліге́нцікаў | |
інтэліге́нцікам | інтэліге́нцікамі | |
інтэліге́нціку | інтэліге́нціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)